Helichrysum petiolare Hilliard et B.L. Burtt. [🔉 he·li·chry·sum *]

Krzewinka z Afryki Południowej. U nas uprawiane jako kwiat sezonowy z rozsady lub z sadzonek pędowych pobranych z zimowanych w pomieszczeniu roślin matecznych. Rośliny tworzą szerokie kępy o pędach początkowo pokładających się, potem wzniesionych na 50-100 cm.

Wyższe odmiany stosuje się do wysadzania na rabatach kwiatowych jako tło dla kwiatów jednorocznych. Niższe, drobnolistne do uprawy w pojemnikach, także wiszących lub jako rośliny okrywowe na rabatach. Liście mają aromatyczny zapach.

Wymaga stanowiska słonecznego. Gleba żyzna, ciepła, zdecydowanie przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna; rośliny odporne na suszę; odczyn kwaśny (pH 5-6).

Do gruntu wysadza się po majowych przymrozkach.