Cucumis melo L. [🔉 ku·ku·mis *]

Wartość energetyczna owoców melona wynosi 20-50kcal/100g. Zawartość białka 0.6g/100g, tłuszczu 0.2g/100g, węglowodanów 7-21g/100g.

Z uwagi na wysokie wymagania cieplne melony w Polsce są uprawiane wyłącznie z rozsady. Powodzenie uprawy gruntowej zależy od wyboru ciepłego stanowiska i przebiegu pogody w danym roku. Mniejsze jest ryzyko uprawy pod osłonami.

Przyśpieszeniu owocowania w gruncie sprzyja osłonięcie roślin agrowłókniną. Korzystne jest ściółkowanie gleby.

Melon ma osobne kwiaty męskie i żeńskie na tej samej roślinie. Owoce zawiązują się po zapyleniu kwiatu przez owady. Kwiatów żeńskich jest mniej i tworzą się one na rozgałęzieniach pierwszego i dalszych rzędów. Dla przyśpieszenia tworzenia pędów bocznych można przyciąć pęd główny. Robi się to przy produkcji rozsady, tnąc nad 2-3 liściem lub tak samo ale po posadzeniu rozsady do gruntu. Można też stosować inne schematy cięcia, zwłaszcza przy uprawie pod osłonami np. ciąć dwukrotnie, pęd główny nad 4 liściem a pędy boczne pierwszego rzędu nad 6 liściem. Na każdym pędzie owocującym należy pozostawić jeden zawiązek, najbliższy nasadzie pędu. Gdy osiągnie rozmiar orzecha włoskiego przycina się pęd powyżej dwóch liści za zawiązkiem. Pędy jałowe należy usunąć u nasady.

Melonów nie należy uprawiać po sobie ani po innych warzywa dyniowate.

Melon ma bardzo wysokie wymagania cieplne. W Polsce mogą być uprawiane w gruncie niektóre odmiany, w ciepłych, osłoniętych miejscach lub pewniej pod osłonami. Optymalna temperatura wzrostu to około 28°C. Gleba powinna być równie nagrzana, tak jak i woda do podlewania. Wzrost ustaje gdy temperatura obniży się do 15°C a w temperaturach rzędu 4°C rośliny mogą zamierać. Nasiona kiełkują w temperaturze powyżej 12°C a rozsada powinna się rozwijać w temperaturze przynajmniej 22°C. Niekorzystnie wpływają duże wahania temperatury pomiędzy dniem i nocą.

Wymagania świetlne melona są bardzo wysokie. Nie znosi ocienienia.

Owoce zbiera się wielokrotnie, stopniowo w miarę dojrzewania. Najsmaczniejsze są w pełnej dojrzałości fizjologicznej. Objawia się ona w różny sposób u różnych odmian i w zależności od warunków dojrzewania. Zwykle jest to łatwe oddzielanie się szypułki od owocu, zmiana zabarwienia, miękkość wierzchołka owocu, u niektórych odmian pojawia się intensywny zapach.

Najdłużej dają się przechowywać odmiany melonów gładkich i siatkowanych. Kantalupy nie nadają się do przechowywania. Dłużej przechowują się w temperaturze 2-4°C i przy wysokiej wilgotności powietrzna.

Poszczególne odmiany różnią się kształtem owoców, barwą i fakturą skórki, barwą miąższu. Różnice w aromacie w dużym stopniu zależą od stopnia dojrzałości i warunków wzrostu. Okres wegetacji także zależy od odmiany.

W roku 2012 uprawiałem z samodzielnie przygotowanej rozsady z nasion odmianę . Obyło się bez problemów, jedynie pod koniec lata liście zostały porażone przez coś co przypominało (i może było) mączniakiem, ale nie było to istotne bo owoce w tym czasie już dojrzały.

A decyzja jest taka aby spróbować za rok lub dwa z inną odmianą, może trafi się na perełkę?