atlas-roslin.pl

Cornus alba L. [🔉 kor·nus al·ba]

dereń biały, Tatarischer Hartriegel /de/
Cornus hessei Koehne [🔉 kor·nus *] · Cornus tatarica Miller [🔉 kor·nus ta·ta·ri·ca]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Cornus alba
Cornus alba
Cornus alba
krzew z owocami
Cornus alba
gałązka z owocami
Cornus alba
Cornus alba
Cornus alba
Cornus alba (dereń biały)
Cornus alba (dereń biały)
XL
Cornus alba (dereń biały)
Cornus alba (dereń biały)
Cornus alba (dereń biały)
Cornus alba (dereń biały)
3D

opis

cechy diagnostyczne w kluczu:Cornus (dereń)kl 2482Cornus (dereń)
Cornus alba
Krzew do 2-3 m wysokości, gałęzie dość sztywne wyprostowane, dolne po części pokładające się i zakorzeniające się, po latach krzew rozrasta się się szeroko tworząc szerokie, gęste kępy.

space

Liście jajowate do jajowatoeliptycznych, 4-8 cm długości, krótko zaostrzone, nasada zaokrąglona; góra żywo zielona, spód jaśniejszy szarawy; największe liście z siedmioma parami nerwów bocznych, ostatnia para odchodzi powyżej połowy blaszki liściowej. Spód liścia z dłuższymi dwuramiennymi włoskami, 0.5-0.6(0.8) mm długości, są one dostrzegalne. Jesienne wybarwienie liści brunatnoczerwone do karminowoczerwonego.

space

Owoce białawe, sinobiałe do niebieskawych, kuliste, 6-8 mm średnicy. Pestki krótko elipsoidalne, dłuższe niż szersze, silnie bocznie spłaszczone, z obu stron zaostrzone.

space

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
ekologiczne liczby wskaźnikowe Cornus alba (dereń biały)
Często uprawiany krzew ozdobny. Pierwotny obszar występowania znajduje się na wschód od naszego kraju i ciągnie się przez Syberię aż do Dalekiego Wschodu, gdzie rośnie w dolinach rzecznych na terenach zalewowych. W Czechach nie stwierdzono stanowisk ze zdziczałymi egzemplarzami [71.5], nie jest też wymieniony w liście gatunków obcego pochodzenia we florze Polski [234]. Wg czeklisty z 2020 jest lokalnie zadomowiony na siedliskach półnaturalnych (hemiagriofit).

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Cornus alba (dereń biały)
Cornus alba (dereń biały)
cv. Gouchaultii
🌱
Krzew do 2-3 m wysokości, gałęzie wyprostowane, dolne po części pokładające się i zakorzeniające się, po latach krzew rozrasta się się szeroko tworząc szerokie, gęste kępy.

space

W uprawie znajduje się wiele odmianach o pstrych, barwnych liściach — po części odbarwionych (cv. Elegantissima, cv. Gouchaultii, cv. Spaethii), prawie całkiem żółtych (cv. Aurea) lub w początkowym okresie ciemnobrązowych (cv. Kesselringii) lub o słabszym wzroście (cv. Sibirica — szczególnie jaskrawo koralowoczerwono, amarantowoczerwone zabarwione pędy, cv. Spaethii — pędy ciemnoczerwone).

space

⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat • zieleń miejska • na żywopłot formowany
krzewy liściaste • liście sezonowe • o znaczeniu produkcyjnym
👌 uprawa łatwa • trwały • 🌿 ozdobne liście • atrakcyjne przebarwienie liści jesienią • ozdobne owoce • ozdobna kora
wysokość: 0.5 – 2 (3) m • szerokość: 1.5 – 4 m
kwitnienie: od maja do lipca • owocowanie: od sierpnia do października

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • toleruje warunki miejskie • ↭ ekspansywny
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: niskie wymagania • przeciętna ogrodowa • próchniczna • odczyn zbliżony do obojętnego
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3
W pełni mrozoodporny.

space

Wymaga pełnego nasłonecznienia. Tylko wtedy pędy (największy walor tego gatunku) są intensywnie wybarwione.

space

Odmiany o barwnych zimą młodych pędach lepiej się prezentują gdy są często i silnie cięte.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie (główna/preferowana metoda):

z nasion [przelegują; przeważnie wymagają 1-2 letniej stratyfikacji]
przez sadzonki pędowe zielne [odmiany o słabszym wzroście, latem; 1% IBA]
przez sadzonki pędowe zdrewniałe [gatunek i silnie rosnące odmiany, wprost do gruntu]
przez odkłady [zwykłe lub kopczykowanie]

🌱 🌸

odmiany uprawne (#14) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
‘Aurea’ — liście jasnożółte do żółtozielonych; pędy zimą jasno ceglastoczerwone; 2.5 m wysokości
Baton Rouge (‘Minbat’) — liście jesienią ciemnopurpurowe; pędy zimą czerwonopurpurowe
‘Bilhalo’ (Ivory Halo) — liście zielone do szarozielonych, szeroko, nieregularnie biało obrzeżone; pędy zimą ciemnoczerwone; krzew zwarty, gęsty, 1.5 m wysokości
‘ByBoughen’ (Neon Burst) — w sezonie liście jaskrawożółte; zimą pędy jaskrawoczerwone; kwiaty białe
Cornus hessei (‘Hessei Erecta’) — liście ciemnozielone, pomarszczone; pędy wyprostowane
‘Cream Cracker’ — liście początkowo z różowym odcieniem, potem zielone, nieregularnie kremowo obrzeżone, jesienią różowe; pędy zimą ciemne purpurowoczerwone; krzew zwarty; 2.5 m wysokości
‘Elegantissima’ — liście szeroko kremowobiało obrzeżone, poza tym matowozielone, jesienią karminowoczerwone; pędy zimą ciemne brązowoczerwone; wzrost powolny, do 2.5m
‘Gouchaultii’ — liście początkowo z różowawymi brzegami, częściowo białoróżowe i zielone, starsze liści zielone i nieregularnie żółtawo plamiste; pędy i gałązki zimą ciemne purpurowoczerwone; wzrost silny, 2m
‘Hessei Erecta’ (Cornus hessei) — liście ciemnozielone, pomarszczone; pędy wyprostowane
Ivory Halo (‘Bilhalo’) — liście zielone do szarozielonych, szeroko, nieregularnie biało obrzeżone; pędy zimą ciemnoczerwone; krzew zwarty, gęsty, 1.5 m wysokości
‘Kesselringii’ — pędy zimą lśniąco ciemnopurpurowobrązowe aż czarne; liście początkowo ciemnobrązowe, potem lśniące ciemnozielone; 3 m wysokości
‘Minbat’ (Baton Rouge) — liście jesienią ciemnopurpurowe; pędy zimą czerwonopurpurowe
Neon Burst (‘ByBoughen’) — w sezonie liście jaskrawożółte; zimą pędy jaskrawoczerwone; kwiaty białe
‘Siberian Pearls’ — pędy zimą ciemnoczerwone; liście stosunkowo wąskie, lśniące, ciemnozielone, z wystającą nerwacją; obficie kwitnie i owocuje, owoce 7-9 mm średnicy, białe lub delikatnie niebieskawe; 2 m wysokości
‘Sibirica’ — pędy zimą lśniące, jasne koralowoczerwone, jaskrawoczerwone; liście szersze, jesienią czerwonofioletowe; niższa, do 2 m, słabiej rosnąca
‘Sibirica Variegata’ — pędy zimą ciemne koralowoczerwone; liście lśniące, ciemnozielone, szerokie i nieregularnie srebrzystobiało obrzeżone; 2 m wysokości
‘Spaethii’ — wolnorosnąca, zwarta; liście początkowo brązowożółte, starsze szeroko żółto obrzeżone, niekiedy całe żółte; pędy zimą matowe purpurowoczerwone; liście bardzo szerokie zielone, nieregularnie i bardzo szeroko jaśniej obrzeżone, początkowo na brzegu z różowym odcieniem; do 2 m wysokości
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#3
11 10 30 - 7
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Park 1000-lecia/
#2
js.150625-31
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Wojsławice/
/cv. Gouchaultii/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Cornus alba L. [🔉 kor·nus al·ba]Cornus tatarica Miller [🔉 kor·nus ta·ta·ri·ca] · Cornus hessei Koehne [🔉 kor·nus *](pl) dereń biały • Tatarischer Hartriegel /de/
cornus, -ī (lat., verb., f) — starorzymska nazwa derenia (dereń jadalny (Cornus mas); ten sam rdzeń co "cornu, -us" róg, nazwa odnosi się do twardości drewna
lbus, -a, -um (lat., adj.) — biały (raczej matowy/brudny niż lśniący/czysty); też jasnej barwy lub bezbarwny; !czysto lśniąco biały to candidus; przymiotnik często używany jako epitet gatunku wskazujący na jasną, srebrzystą barwę całej lub części rośliny, zazwyczaj spowodowaną gęstym owłosieniem lub owoszczeniem
tataricus, -a, -um (adj.) — tatarski (Tatarami od średniowiecza, a i później do czasów oświecenia, określano wszelkie koczownicze ludy wschodu Europy i Centralnej Azji, niezależnie od przynależności etnicznej)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji