Chenopodium album s.str. L. [🔉 che·no·po·di·um * sen·su stri·kto]

Rośliny jednoroczne. Powierzchnia z włoskami mącznymi w większej lub mniejszej liczbie; w pełni rozwinięte rośliny są jasnozielone do żółtawozielonych.

Ulistnienie skrętoległe, liście stosunkowo grube. Liście ogonkowe, w pełni rozwinięte jasnozielone do żółtozielonych. Blaszki liściowe dolnych i środkowych liści łodygowych rombowate, rombowatojajowate do rombowatolancetowatych, dłuższe niż szersze, brzeg nierówno, drobno ząbkowany lub całobrzegi; nasada blaszki liściowej klinowata, szerokoklinowata; ogonek liściowy zwykle krótszy od blaszki; szczyt zaostrzony.

Kwiatostan w formie końcowego kłosa pozornego lub wiechy pozornej, w zarysie ±piramidalny, z licznymi wielokwiatowymi, zbitymi, kłębikami; ±ulistniony tylko w dolnej części.

Owoce ustawione poziomo, w zarysie okrągłe, owocnia ściśle przylegając do nasienia, omączona, zielonawa do żółtawej, z promieniście rozchodzącymi się jasnymi i ciemnymi smugami. Łupina nasienna niemal gładka (dołkowanie lub siateczkowanie widoczne przy bardzo dużym powiększeniu), czarna, silnie błyszcząca. Nasiono 1.2-1.5 mm średnicy.

Kwitnienie od czerwca do września.

Gatunek bardzo pospolity na terenach ruderalnych i jako chwast upraw, zwłaszcza ogrodniczych i okopowych, na terenach niepodmokłych. Bez szczególnych preferencji co do rodzaju gleby lub jej kwasowości.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla: